Gepubliceerd: 22 augustus 2015 18:42
Pabo’s en andere lerarenopleidingen moeten meer doen om pestgedrag onder leraren aan te pakken.
Dat stelt CNV Onderwijs zaterdag, naar aanleiding van de zelfmoord van een docente van een school in Maastricht. In haar afscheidsbrief geeft ze hiervan de schuld aan haar pestende collega’s.
De onderwijsbond constateerde al eerder dat niet alleen kinderen elkaar treiteren, maar dat dit ook vaak onder leraren onderling voorkomt.
Uit onderzoek van CNV onder 4.000 leraren blijkt dat ruim n op de tien daar mee te maken krijgt. Het pesten varieert van roddelen en bijnamen geven tot het negeren of niet uitnodigen voor vergaderingen.
“Scholen hebben vaak wel pestbeleid gericht op leerlingen, maar niet op personeel. Verder zou het probleem meer en eerder benoemd moeten worden, omdat stilhouden geen oplossing is”, aldus CNV.
Door: ANP
Gepeste werknemer nauwelijks gehoord
27 augustus 2015 om 17:00 door Anne-Fleur Pel
Gepeste werknemer nauwelijks gehoord
Werkgevers hebben onvoldoende oog voor pesterijen op de werkvloer. Het moet daarom voor ondernemingen wettelijk verplicht worden een interne of externe vertrouwenspersoon te hebben, vindt Zorg van de Zaak.
Lees ook: Docente pleegde zelfmoord na pesterijen collega’s
In Nederland worden ruim een half miljoen mensen gepest op het werk, blijkt uit de meest recente cijfers van TNO. Dit is de oorzaak van 4 miljoen extra verzuimdagen per jaar en heeft soms ronduit dramatische gevolgen.
„Zo’n 70 procent van de zaken die wij vorig jaar binnenkregen, had te maken met pesten en intimidatie”, zegt Marie Jose van Dijke, projectmanager omgangsvormen en vertrouwenspersoon bij Zorg van de Zaak. „Het komt heel vaak voor, maar organisaties horen het vaak pas als een zaak bij een vertrouwenspersoon terechtkomt. En dat is slechts bij 1 procent.”
Impact
Een recent voorbeeld van hoeveel impact pesten op het werk kan hebben, is de docente in Maastricht die onlangs zelfmoord pleegde vanwege pesterijen van collega’s. In een afscheidsbrief schreef ze zich machteloos te voelen, omdat de school de pesters niet adequaat aanpakte. Een ander extreem voorbeeld is de schietpartij in de Verenigde Staten woensdag waarbij een verslaggever en cameraman van een televisiestation door een oud-collega live voor de camera werden doodgeschoten. De dader zei gepest en gediscrimineerd te zijn geweest. Hij pleegde later zelfmoord.
Angst
Volgens Zorg van de Zaak, een van de grootste arbodienstverleners van Nederland, kunnen slachtoffers vaak nergens terecht omdat bedrijven verzuimen om hier goed beleid voor op te stellen. Veel werknemers houden uit angst voor hun eigen hachje hun mond. Vooral werknemers met een tijdelijk contract of uitzendkrachten zijn de dupe.
„Slachtoffers verkeren in een stresssituatie en laten zich gemakkelijk wegsturen”, zegt Van Dijke. ,,Een vertrouwenspersoon helpt de persoon zelf de regie te pakken en begeleidt hem of haar daar stapje voor stapje bij. Vertrouwenspersonen zijn ook bij de gesprekken met de leidinggevende aanwezig en werken naar een oplossing toe. Daarnaast bieden ze een luisterend oor.”
Rechter
Een wettelijke verplichting zorgt ervoor dat een organisatie actief bezig is met het onderwerp, zegt Van Dijke. „Nu is een vertrouwenspersoon nog een vrije keus van de werkgever. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid beveelt het alleen aan. De Arbowet is een preventiewet en schrijft maar een minimaal aantal maatregelen voor.” Mocht een intimidatiezaak echter voor de kantonrechter gebracht worden dan is een werkgever ook bij een vertrouwenspersoon gebaat. „Jurisprudentie laat zien dat rechters het nadeel van de twijfel bij de werkgever leggen als deze geen vertrouwenspersoon heeft.”
Ontslagbescherming
Een bedrijf kan kiezen voor een interne of externe vertrouwenspersoon. Het belangrijkste is dat de man of vrouw integer, juridisch onderlegd en gecertificeerd is, zegt Van Dijke. „Een interne vertrouwenspersoon moet wel opgeleid worden. Daarnaast moeten zij net als iemand in de ondernemingsraad ontslagbescherming genieten, zodat voorkomen wordt dat werkgevers ze onder druk kunnen zetten.”
ma 24 aug 2015, 10:46
|
lees voor
Veel bedrijven en instanties hebben geen programma tegen treiteren
’Pestcampagne druppel op een gloeiende plaat’
Niels Kalkman
Amsterdam –
Bedrijven en instanties hebben zelden een programma om pesten op de werkvloer te voorkomen, terwijl dit wel verplicht is. De campagne die minister Asscher sinds juni voert is een lachertje, en een druppel op de gloeiende plaat.
Dit stelt de FNV naar aanleiding van de tragische zelfmoord van de 51-jarige Caroline Dijkman, de Limburgse lerares die een einde aan haar leven maakte na vermeende aanhoudende pesterijen. „Welke zure les moeten we hieruit trekken?” vraagt Wim van Veelen van de vakbond zich af. „Het voorkomen van pesten is het allerbelangrijkste, maar iedereen hobbelt achter de feiten aan.”
Nadat dit voorjaar uit de jaarlijkse arbeidsmonitor van TNO bleek dat pesten op de werkvloer 900 miljoen euro per jaar kost en een half miljoen Nederlanders wel eens te maken heeft met pesterijen, kwam minister Asscher met een campagne. „Maar boodschapjes op internet en reclamespotjes zijn slechts een klein deel van de oplossing”, vindt Van Veelen. „Een programma tegen pesten, een analyse van de risico’s en ondersteuning door vertrouwenspersonen en leidinggevenden: het is allemaal verplicht, maar wie controleert het?”
De FNV roept op tot een grootschalig onderzoek naar wat er precies is gebeurd op het Sint-Maartenscollege in Maastricht. „Als blijkt dat pesten de oorzaak is voor de dood van deze lerares, kunnen en mogen we dat niet tolereren.”
‘Docente in Maastricht pleegt zelfmoord na pesterijen op school’
Gepubliceerd: 22 augustus 2015 10:43
Een docente van een school in Maastricht heeft zelfmoord gepleegd en geeft in haar afscheidsbrief haar pestende collega’s de schuld.
De brief werd een dag na haar dood bezorgd op de redactie van Dagblad De Limburger en Limburgs Dagblad, melden de Limburgse kranten zaterdag.
De vrouw uit Kerkrade zegt in de brief al sinds 2012 ziek thuis te hebben gezeten. Het schoolbestuur zou niet goed hebben gereageerd op haar klachten.
De school stelt bemiddeling te hebben aangeboden, maar de echtgenoot van de docente zegt dat die bemiddeling niet over het pesten ging, maar over het oplossen van een conflict met de pestende collega’s.
Scholenkoepel LVO stelt in een reactie dat de school er alles aan heeft gedaan om de situatie te verbeteren.
Video: Minister Asscher start campagne tegen pesten op werk
Campagne
Minister Lodewijk Asscher (Sociale Zaken) lanceerde onlangs een campagne om het pesten op de werkvloer aan te pakken. Volgens een schatting van de stichting Pesten op de Werkvloer hebben in Nederland een half miljoen mensen structureel last van treiterijen van collega’s.
Volgens de organisatie rust op het onderwerp nog een groot taboe, zowel bij de slachtoffers als bij de werkgevers.
Door: NU.nl
ma 24 aug 2015
School zwijgt over zelfdoding
Lennart Wegewijs
MAASTRICHT –
Aanhoudende pesterijen op de werkvloer van het St.-Maartenscollege zijn volgens haar afscheidsbrief docente Caroline Dijkman fataal geworden. De school zwijgt echter in alle talen over de zelfdoding en pesterijen van haar collega’s.
Foto: VOOKS
Of de onderlinge sfeer dus daadwerkelijk zo slecht was als het schrijven doet vermoeden, blijft voorlopig onduidelijk. Op advies van de overkoepelende Stichting Limburgs Voortgezet Onderwijs (LVO) houden bestuursleden en docenten van de Maastrichtse middelbare school hun kaken voorlopig stijf op elkaar.
Limburgse media berichtten dit weekend over het tragische levenseinde van de 51-jarige biologiedocente. Dijkman voelde zich machteloos tegenover vermeende pesterijen door haar collega’s. Ze heeft de afscheidsbrief bij het Limburgs Dagblad laten bezorgen.
Hierin beschrijft Dijkman de in haar ogen onhoudbare werksituatie. Zo zouden bijeenkomsten worden ingepland op momenten dat zij niet kon. Wanneer zij wel aanwezig kon zijn, werden vergaderingen verzet of uitgesteld. Ook zou ze verwijten hebben gekregen wanneer ze niet aanwezig was, terwijl anderen ongestraft verstek konden laten gaan.
Of er inderdaad een direct verband bestaat tussen de wanhoopsdaad van Caroline en de werksfeer op het St.-Maartenscollege is volgens LVO-bestuursvoorzitter André Postema een niet te beantwoorden vraag. „U kunt ervan op aan dat de recente berichtgeving voor iedereen verschrikkelijk is om te lezen”, zegt hij. „Niet alleen vanwege het verlies van een collega, maar ook vanwege de suggestie dat Caroline door haar werkomgeving de dood in is gejaagd.”
In haar brief stelt Dijkman dat het St.-Maartenscollege het getreiter onbestraft liet, terwijl zij aangaf ten einde raad te zijn. De situatie was dermate slecht dat ze sinds 2012 ziek thuis zat.
Volgens Postema zouden vanuit de school juist diverse handreikingen zijn gedaan. Een onafhankelijke klachtencommissie binnen de LVO onderzocht diverse klachten van Dijkman. Aangrijpingspunten voor pesterijen werden niet gevonden. Ook mediation en een re-integratietraject wierpen niet de gewenste vruchten af.
Postema herkent zich dan ook niet in de aantijgingen aan het adres van de school en Dijkmans collega’s. „Wij hebben de indruk dat we de juiste stappen hebben genomen. Gezien de ernst van de situatie zijn wij bereid dit weer extern te laten toetsen. Als er onverhoopt dingen beter hadden gekund, dan moeten we daarvan leren. Maar vooralsnog heb ik niet dat beeld.”