Pesten kan het functioneren van werknemers behoorlijk in de weg zitten. Het is dan aan de leidinggevende om dit aan te pakken, zeker als dat in het beleid van de organisatie is vastgelegd. Doet de leidinggevende niets, dan kan dat hem bij de rechter duur komen te staan.
Rechtbank Amsterdam oordeelde onlangs dat een leidinggevende niet adequaat had gehandeld toen een werkneemster met pestgedrag werd geconfronteerd. Ze merkte dat er over haar werd geroddeld en dat collega’s anders op haar reageerden, maar toen ze dit aankaartte bij haar leidinggevende kreeg ze te horen dat ze dit zelf maar moest oplossen. De leidinggevende deed er zelfs nog een schepje bovenop door te stellen dat de werkneemster zich niet professioneel opstelde.
Werkgerelateerd ziekteverzuim
Uiteindelijk meldde de werkneemster zich ziek. De bedrijfsarts oordeelde dat haar ziekteverzuim werkgerelateerd was (tool) en dat haar collega’s zich schuldig maakten aan pesten. Uiteindelijk startte de werkneemster haar re-integratie (tools) op een andere afdeling en na enkele maanden was ze klaar om haar eigen functie weer op te pakken. De leidinggevende zag het anders. Die vond dat de werkomstandigheden niet verbeterd waren en dat er sprake was van een verstoorde verhouding. Bovendien zou de werkneemster geen vertrouwen hebben in de organisatie. De leidinggevende wilde dan ook niet dat de werkneemster terugkwam en verzocht om ontbinding van de arbeidsovereenkomst (tool).
Leidinggevende had pestgedrag moeten aanpakken
Toen de zaak voor de rechter kwam, was die verbaasd dat de organisatie de werkneemster het pestgedrag zelf had laten aantonen. Er gold binnen de organisatie namelijk een gedragscode voor integriteit (tool) die stelde dat de leidinggevende als eerste actie moest ondernemen als de integriteit van werknemers in het geding kwam. Dit was echter niet gebeurd. Omdat de bedrijfsarts had aangegeven dat de werkneemster weer aan de slag kon in haar eigen functie, verplichtte de rechter de organisatie om haar weer toe te laten tot haar eigen functie onder dwangsom van € 500 per dagdeel.
overgenomen van: MetaPoint
Bron: MT Rendement
Gepest op werk? Bewijs het maar!
door Maaike Bos, 14-03-2017
•
•
•
•
Rechtszaak: geval van roddelen wordt niet serieus genomen en loopt volledig uit de hand
Gepest op werk? Bewijs het maar, zegt deze werkgever …
Een werkneemster klaagt bij haar baas over geroddel, maar wordt niet serieus genomen. De situatie loopt volledig uit de hand.
Uitspraak: 17-02-2017
In 2010 komt ze bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB) werken als controleur met de officiële functienaam Integrale Auditor A. De SVB regelt onder andere kinderbijslag, AOW en persoonsgebonden budget. Ze beseft dus dat ze bij een overheidsinstelling werkt waar integriteit hoog in het vaandel staat.
Maar hoe anders is dat op de werkvloer! Ze voelt zich al een tijdje gepest; ze hoort collega’s roddelen dat ze ooit gedrogeerd was. En zo iemand kun je niet vertrouwen, toch? Al dat geroddel ondergraaft haar autoriteit.
Gedragscode integriteit
Wat kan ze doen? Ze is te beschaamd om dit openlijk te bespreken. In de gedragscode voor integriteit van de SVB leest ze: ‘Iedere medewerker maakt voor zichzelf uit of hij een opmerking of handeling als vervelend en dus ongewenst ervaart. Zowel de beleving van de individuele medewerker, als algemene normen en waarden van gepast gedrag zijn daarbij doorslaggevend.’
Dat klinkt bemoedigend: het gaat er dus om hoe zij de boel ervaart. Ze leest verder: ‘Het kan voorkomen dat het niet mogelijk of wenselijk is om de situatie bij je direct leidinggevende aan te kaarten. In dat geval kun je ook naar je naast hogere leidinggevende stappen, die actie zal ondernemen. (Anders) kun je melding doen bij de Commissie Integer Handelen.’
Melding
Ze hoopt nu dat een melding haar situatie zal verbeteren, en vertrouwt erop dat haar directe baas het snapt als ze hem passeert. Op 5 maart 2014 stuurt ze de toenmalige directeur van haar hele afdeling een sms:
‘Ik hoor al een aantal dagen dat jullie gehoord hebben, dat ik gedrogeerd zou zijn ooit. Ging er in eerste instantie van uit, dat dit geëtter zou zijn, maar inmiddels hoor ik zoveel mensen hierover, dat ik het aan je wil vragen. Ik weet hier zelf niets vanaf, maar vind het wel een ernstige zaak natuurlijk als dit waar is. Graag zou ik van je willen weten of dit gerucht klopt en wanneer dit gebeurd zou zijn.’
Rechtszaak: geval van roddelen wordt niet serieus genomen en loopt volledig uit de hand
Die directeur zegt meteen dat hij haar verhaal niet herkent. Twee weken later moet ze op gesprek komen bij hem en haar directe baas. Ze leest in het gespreksverslag hoe zij erbij zou komen dat ze gepest wordt: het gesprek bij de lift viel onverwacht stil en ze voelt zich sowieso met de nek aangekeken. Ze voelt al lezend dat haar werkgever haar niet gelooft. Waarom had ze haar collega’s niet rechtstreeks ernaar gevraagd? Logisch, dat durft ze juist niet!
Onprofessioneel
De SVB heeft het die collega’s wel gevraagd. Nou, ze wisten van niets hoor, en als het waar was, zou er zeker iets aan gedaan moeten worden. Ze vinden het wel ernstige beschuldigingen die zij niet eens hard kan maken. Dat soort beschuldigingen uiten zonder bewijs, vinden ze niet professioneel.
Het verslag maakt haar nog onzekerder. Onder druk heeft ze toegezegd die collega’s te benaderen en haar bazen daarvan verslag te doen. Maar door die capitulatie zet de SVB nu ‘vraagtekens bij haar professionaliteit’. Niet eerst de collega’s aanspreken maar meteen een leidinggevende, dat via sms doen in plaats van persoonlijk, en ‘het missen van zelfreflectie’ – ze vinden het allemaal maar niks. En dat terwijl zij zich in een hoekje gedrukt voelt, en verlegen om uitleg en bescherming vraagt.
Ziek
Op 15 juli 2014 meldt ze zich ziek. De bedrijfsarts noemt haar ‘niet tot marginaal benutbaar’. Eindelijk iemand die haar serieus neemt. Hij adviseert om met een onafhankelijke derde van de SVB gesprekken te voeren, en daarna pas externe mediation te regelen als het andere niet werkt. Haar werkgever kiest daarentegen voor de ramkoers. Hij dwingt haar in november 2014 tot een intakegesprek bij een mediator, onder dreiging van een loonstop. De bedrijfsarts schrijft dat ze eerst meer moet herstellen en nog geen mediation aankan. Ze hoort er daarna niets meer van.
Het is bijna anderhalf jaar later. Eind februari 2016 begint ze met re-integratie op de afdeling Finance & Control. Drie maanden daarna rapporteert de bedrijfsarts dat gesprekken met haar baas zijn stilgevallen terwijl ze juist weer klaar is voor haar eigen taken. Wat speelt hier nu weer? Wordt ze van haar eigen baan weggehouden?
Terug
Op 14 juni 2016 voelt ze zich klaar voor de stap. Ze laat via haar advocaat weten dat ze zich gaat beter melden en per maandag 20 juni 2016 weer al haar eigen werkzaamheden kan verrichten. De advocaat schrijft: ‘U bent verplicht haar in haar eigen functie te plaatsen, omdat zij immers haar eigen werkzaamheden weer kan hervatten. Dit stelt ook de Arboarts.’ Dat is ook wat. Eerst moest ze vechten om uit die nare werksituatie te komen, twee jaar later moet ze vechten om weer in haar eigen baan te kunnen werken.
In een reactie rept de SVB van ernstig geschonden vertrouwen. Bij de Audit Dienst is bovendien niets veranderd, dus ze zal het net zo moeilijk hebben, gelooft de SVB. ‘Terugkeer is geen reële optie.’
Op non-actief
Als ze bij het UWV dan maar een ziektewetuitkering aanvraagt, is de arbeidsdeskundige onverbiddelijk. Haar werkgever heeft zich absoluut niet genoeg inspannen om haar weer terug te krijgen of een ander traject in te zetten. Zonder deugdelijke reden, want gesprekken lopen nog, en ze is gewoon medisch geschikt voor haar eigen werk.
Per 18 juli 2016 geldt ze als volledig hersteld. Op 9 augustus wordt ze na een gesprek op non-actief gesteld. Absurd. SVB vindt dat zij met haar onbewezen aantijgingen en wantrouwen de arbeidsverhouding flink heeft verstoord en verzoekt om ontslag. Zijzelf eist bij de rechter om toegang tot haar eigen baan.
Gepest op werk? Bewijs het maar, zegt deze werkgever …
De beoordeling
De rechter verwijt de werkgever zijn vraag om bewijs van het pesten, terwijl de eerste melding van de werkneemster juist het neutrale startpunt van onderzoek had moeten zijn. Dan kon dat pesten alsnog waar, of ingebeeld zijn. Door zelf geen actie te ondernemen en de werkneemster tot actie te dwingen, handelde juist de SVB onprofessioneel.
Zij werd ziek en kon tijdelijk geen mediation aan. Waarom is dat later niet alsnog opgestart, toen ze alweer aan het werk kon? De SVB had moeite moeten doen voor haar terugkeer in haar eigen baan, maar dwarsboomde juist het herstel van vertrouwen.
Die ‘verstoorde arbeidsverhouding’ is dus de schuld van de werkgever. De medewerkster denkt wel dat herstel nog kan, en wil werken aan een verbeterde verhouding. De rechter dwingt de SVB daarom op de relaties te herstellen en haar weer tot haar werk toe te laten.
De uitspraak
Kortom: haar ontslag is van de baan. De SVB moet haar uiterlijk twee dagen na dit vonnis weer tewerkstellen in haar eigen functie van Integrale Auditor A. Anders volgt een dwangsom van 500 euro per dag met een maximum van 40.000 euro. Proceskosten komen ook voor rekening van haar werkgever.
Nu maar hopen dat ze mentaal sterk genoeg is om eventuele hoon te dragen.
Lees de hele uitspraak op Rechtspraak.nl.